Wejście Jezusa w ostateczną bliskość z Ojcem jest także wejściem w większą bliskość z ludźmi poprzez odziedziczenie ostatecznej władzy nad światem. Jest to władza nauczania o Królestwie Ojca wszystkich narodów świata, a nie tylko wąskiego grona uczniów, do których Jezus miał dostęp dotychczas. Kościół stał się Ciałem Chrystusa, w którym pozostanie On na zawsze jako Zmartwychwstały. W ten sposób Kościół może zanieść Ewangelię na krańce ziemi. Może przyprowadzić do Ojca każdego, kto usłyszy i uwierzy Ewangelii.

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 1,1-11)

Apostołowie byli najbliżej Jezusa podczas Jego ziemskiej działalności. Przeżywali Jego śmierć, zmartwychwstanie i spotkania z Nim po zmartwychwstaniu. Jednak w dniu wniebowstąpienia, Jezus mówi im o Ojcu i Duchu, a oni pozostają na zupełnie innej płaszczyźnie – pytają o czas przywrócenia królestwa Izraela. Jakieś głębokie nieporozumienie? Jezus przez wstąpienie do nieba pokazał im, że królestwo Ojca, o którym ich nauczał, jest rzeczywistością tak samo realną jak On sam, którego doświadczyli na ziemi.

Czytanie z Dziejów Apostolskich 

Pierwszą książkę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i nauczał od początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca. Mówił:
«Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?». Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

PSALM (Ps 47,2-3.6-7.8-9) 

Dobrą nowiną wstąpienia do nieba nie jest odejście z ziemi, ale intronizacja Jezusa – Króla wszechświata. Dlatego niebo i ziemia, dla których Syn Boży stał się bardziej dostępny niż dotąd, mogą śpiewać Bogu hymn szczerej radości.

Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.

Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią. Ref.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie. Ref.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie. Ref.

DRUGIE CZYTANIE (Ef 1,17-23)

Dzieło dokonane w Chrystusie – zmartwychwstanie i objęcie władzy nad światem – objawia potęgę i siłę Boga. Chce On tą samą mocą działać w wierzących. Kościół – Ciało Chrystusa, patrząc na swoją Głowę, styka się już dziś ze swym dziedzictwem, nadzieją swego powołania.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:
Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego, to znaczy światłe oczy dla waszego serca, tak byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących na podstawie działania Jego potęgi i siły, z jaką dokonał dzieła w Chrystusie, gdyż wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką zwierzchnością i władzą, i mocą, i panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko na wszelki sposób.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 28,19.20)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody,
Ja jestem z wami przez wszystkie dni,
aż do skończenia świata.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Mt 28,16-20)

Góra wniebowstąpienia jest górą objawienia, że Jezusowi dana jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Jest górą uwierzytelnienia Ewangelii o Królestwie Niebieskim i górą posłania Apostołów z tą Ewangelią do wszystkich narodów. Z tej samej góry rozbrzmiewa także ważna obietnica, że Jezus pozostanie z kolegium Apostołów i ich następców, a przez nich z całym Kościołem, po wszystkie dni tego świata.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami:
«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».